نام های دیگر : کامبوچا
نام علمی : Auricularia auricula
نام لاتین : Kambucha
به مرور زمان، این شربت از طریق مغولستان و روسیه به اروپا راه یافت. طی جنگ جهانی اول به علت کمبود شکر، چای قارچ به کلی از بین رفت. در سالهای 1920 وقتی محققین بررسی خواص قارچ جادویی را آغاز کردند، گزارشهای بیشتری دربارة وجود آن منتشر شد. تحقیقات آنها با آغاز جنگ جهانی دوم متوقف شد. در سالهای 1960و1970 کومبوچا مجدداً به عنوان پادزهری در برابر عادات غلط تغذیه به شهرت رسید. رسانه های غربی موضوع را مطرح کردند. از کارگاساک در روسیه گزارشهایی دربارة مردمی که عمر زیادی می کردند واصل می شد و آن را به مصرف شربت کومبوچا نسبت می دادند. به همین دلیل کومبوچا را «چای کارگاساک» نیز می نامند. گزارش دیگری حاکی از بچه دار شدن یک پیرزن 80 ساله از یک پیرمرد 130 ساله بود. قابل قبولترین نتایج تحقیق در دانشگاه امسک در روسیه و در غرب توسط دکتر رودلف اسکلنر به دست آمده است. اکثر روزنامه های آلمان دربارة تحقیق دکتر اسکلنر صحبت می کنند. او اهل آلمان شرقی بود، جایی که کومبوچا از آغاز این قرن توسط افراد معمولی مصرف می شد. او طب را در دانشگاه پراگ فراگرفت و به قارچ کومبوچا برای اولین بار در صومعه ای برخورد کرد. او طی جنگ جهانی به کشت قارچ یاد شده پرداخت و تحقیقات علمی خود را بر اساس آن انجام داد. در سالهای 1960، تحقیقات خود را در نشریات علمی منتشر کرد که نتیجة آن افزایش آگاهی دربارة خواص درمانی و تقویتی کومبوچا بود. دکتر اسکلنر کومبوچا را برای درمان بیماریهای دیابت، فشار خون بالا و اختلالات گوارشی، شکمی و دفع و همچنین رماتیسم و نقرس، با موفقیت تمام بکار برد. دکتر اسکلنر محدودة کاری خود را بر درمان سرطان متمرکز کرد و کومبوچا را در این برنامه گنجاند. روشهای درمانی او چندان با توفیق همراه بود که بیشتر پزشکان به پیروی از او پرداختند. امروزه یک کمپانی به نام او، شربت و قطرة کومبوچا تولید می کند. زمانی که استفاده از کومبوچا برای درمان بیماران سرطانی توسط دکتر ورونیکا کارستنز، همسر رئیس جمهور اسبق آلمان علنی شد، شربت یاد شده به صورت داروی شفابخش پرطرفداری درآمد. دکتر اسکلنر و دکتر کارستنز کومبوچا را به عنوان مکملی بر سایر درمانها به بیماران سرطانی خود توصیه می کردند. وقتی معلوم شد رونالد ریگان، رئیس جمهور اسبق ایالات متحده دچار سرطان شده است، گزارشهایی مربوط به درمان او تحت الشعاع موضوعهای مهم سیاسی قرار گرفت. گونتر فرانک، محقق و نویسنده می گوید که ریگان از طریق مطالعة زندگینامة الکساندر سولژ نیتسین نویسنده و برندة جایزه نوبل با کومبوچا آشنا شد. در سال 1952 پزشکان تشخیص داده بودند که سولژ نیتسین دچار سرطان شده است و در سال 1953 او در بخش سرطان بیمارستانی در تاشکند بستری و معالجه شد. در پی این اطلاعات، قارچی از ژاپن برای ریگان آوردند و او روزانه یک لیتر از شربت آن را می نوشید. سرطان او در همان حد متوقف شد و توانست دورة ریاست جمهوری خود را به پایان برساند. دکتر رابرت. ای. ویلنر امریکایی در کتاب خود با عنوان «درمان سرطان»، از کومبوچا به عنوان درمانی مؤثر یاد می کند. مهاجرین آسیا و اروپای شرقی قارچ کومبوچا را به غربیها شناساندند. امروزه پزشکانی که بیماران مختلفی را با کومبوچا درمان کرده اند، معتقدند که نه تنها مصرف کومبوچا برای بیماران مفید است بلکه مصرف همزمان آن با داروهای شیمیایی نتایج درخشانتری به بار می آورد. به نظر آقای خوزه پرکو، یکی از پیشکسوتان مصرف کومبوچا، تهیة کومبوچا از چای سبز، نسبت به چای سیاه از ارزش درمانی بیشتری برخوردار است. آقای پرکو با بهره گیری از انواع میوه ها و گیاهان طبی (که عصارة برگ انبه هندی یکی از آنهاست) توانسته است کومبوچا را مدت طولانی تری نگهداری کند. ناگفته نماند که مصرف نگهدارنده های مصنوعی باعث ترش شدن این نوشیدنی می شود.
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت: